SATT.org

[mehr...]

Black Magazin

[mehr...]

Unruhr.de

[mehr...]

Gonzo Circus

Titel

VINYL ON DEMAND

Digitale technologie ten dienste van analoge media

Inhoud

Vinyl

Postpunk/Avant-garde

jaren 1980

Auteur

Peter Vercauteren

Foto's

Frank Maier

Links

www.vinyl-on-demand.com

quote

"Mijn doel is hoger dan maandelijks één lp op vijfhonderd exemplaren uitbrengen. Ik wil effectief releases op verzoek aanbieden"

"Een cd zal hoogstens vijfentwintig jaar overleven, terwijl een plaat voor eeuwig is"

Terwijl in de wereld van (ex)cassettelabels, minimale elektronica en avant-garde een heruitgave op cdr als het hoogste goed wordt beschouwd, perst het tegendraadse Vinyl On Demand op eenvoudig verzoek obscure legendes op 180 gram zwaar vinyl.

Fanatiek muziekverzamelaar Frank Maier krijgt het op zijn heupen van de "door labels gepromote nonsens". Na de aanblik van de zoveelste hedendaagse groep die zijn creatieve mosterd uit de jaren 1980 haalt, besluit hij om de oorspronkelijke artiesten in eer te herstellen. Als kenner van innovatieve muziek (met dertienduizend platen in de kast), bezit hij immers een schat aan obscure cassettes en zeldzame opnames. Met zijn keuze om ondergewaardeerde (of vergeten) artiesten/releases een tweede leven op vinyl te gunnen, maakt hij een duidelijk statement. Analoge tapes worden digitaal opgeschoond, en eindigen op analoog vinyl dat digitaal gepromoot wordt. Het medium is de boodschap.

De dood van de digitale data

De genres die jij uitbrengt staan opnieuw in de belangstelling, met heel wat cd(r)-heruitgaven tot gevolg, maar Vinyl On Demand kiest uitsluitend voor vinyl.

Frank Maier: "De sleutel is de houdbaarheid. Een cd zal hoogstens vijfentwintig jaar overleven, terwijl een plaat voor eeuwig is -als je ze goed behandelt. Muziekdata op een cd verschillen niet van de gegevens op een computer, dit kunstmatig duur medium biedt weinig meerwaarde. Natuurlijk gebruik ik de digitale technologie wel voor mastering, communicatie, promotie en distributie. Wat het luisteren betreft, gaat er echter niets boven vinyl. Een uitstekende plaat in een mooie hoes is een schat, en ze afspelen kan je beschouwen als een ritueel. Je gaat als het ware een relatie aan met een plaat, en ik kan me niet voorstellen dat een cd-doosje met een boekje dezelfde emoties kan losmaken."

Hoe zie je de geluidsdragers dan evolueren?

Frank Maier: "Ik denk dat de cd in de volgende decennia zal verdwijnen en vervangen worden door een ander medium. We zullen onze muziek in de vorm van digitale data moeten aankopen, bijvoorbeeld via een g.s.m, en opslaan in een All-In-One ontvanger. Toch ben ik er van overtuigd dat er altijd een groep mensen zal blijven bestaan die houdt van het analoge ritueel van platendraaien, zeker in de niet-commerciële niches. Laten we ook niet vergeten dat de uniekheid van bepaalde geluiden beter wordt weergegeven door vinyl. In de digitale wereld wordt er ook steeds minder belang gehecht aan de hoezen, terwijl precies het geheel een artistiek statement is. Denk maar aan de hoezen van :Zoviet*France: of Whitehouse."

U vraagt, wij persen

Hoe letterlijk mogen we de term 'on demand' nemen?

Frank Maier: "Mijn doel is hoger dan maandelijks één lp op vijfhonderd exemplaren uitbrengen. Ik wil effectief releases op verzoek aanbieden. Als een bepaalde artiest me de toestemming geeft om al zijn oude tapes opnieuw uit te brengen, is een oplage van vijfhonderd misschien te hoog gegrepen. Via een systeem van voorbestellingen maak ik dan exact het aantal exemplaren dat ik nodig heb. Ik heb toegang tot een machine die me toelaat om zelf kleine oplages te produceren. Mijn leden (die met hun lidmaatschapsbijdrage deze releases financieren, soms gaat het om slechts vijftig exemplaren, pv) kunnen actief deelnemen: ik maak lijsten van mogelijke releases en laat hen stemmen. De helft van de oplage gaat naar mijn leden. In ruil voor hun steun en vertrouwen krijgen ze een meerwaarde in de vorm van bonusmateriaal, bijvoorbeeld een extra single, badges of posters. Een lid kan ook zijn favoriet cijfer reserveren, zodat hij steeds platen ontvangt met hetzelfde nummer."

Een elite binnen een elite van verzamelaars?

Frank Maier: "Deze reactie hoor ik wel vaker, en ik vind ze best grappig. Het is een open lidmaatschap en iedereen mag deelnemen. We zijn geen beperkt genootschap: ik vraag geen c.v en er zijn evenmin testformulieren voor potentiële leden. Trouwens, zo gelimiteerd is de standaardoplage van vijfhonderd exemplaren nu ook weer niet, dus van elitaire neigingen is geen sprake. Ik denk dat ik genoeg platen maak om alle geïnteresseerden de kans te geven de releases te ontdekken, en ze probleemloos te kopen. Ook over de financiën kan gepraat worden: een lidmaatschap (voor 2005: 199 euro voor éénentwintig platen, pv) kan in meerdere schijven betaald worden, gespreid over een gans jaar. De meerwaarde zit in de mogelijkheid tot participatie en het gemeenschapsgevoel. Ik heb de leden nodig en zij mij. Vaak gaat het om mensen met een brede muzikale smaak en een grote kennis over innoverende elektronische muziek. Sommige leden stellen niet alleen uitstekende releases voor, maar brengen me zelfs in contact met de artiest in kwestie, geven nuttige feedback enzovoort."

Hoe verklaar je de huidige hype rond avant-garde en elektronisch minimalisme uit de jaren 1980?

Frank Maier: "Het waren bijzonder interessante tijden op het vlak van vernieuwende muziek, dankzij de opkomst van de elektronische instrumenten. Een kwarteeuw later zien we dat er eigenlijk nog niet zoveel veranderd is, en dat heel wat nieuwe groepen teruggrijpen naar de sound van deze periode. Het gevolg is een mix van coverversies, remakes en ideeëndiefstal. Kortom, de creativiteit is er niet op vooruitgegaan. Voor jongeren is dit niet zo erg, omdat zij de originelen niet kennen, maar voor oudere generaties is dit zeer frustrerend. Het doet me dan ook plezier dat er nog een groep mensen bestaat die liever teruggrijpt naar de oorspronkelijke artiesten. Zij zijn blij dat deze opnames opnieuw verkrijgbaar worden gemaakt, en de aanwezigheid van zeldzaam of nooit eerder uitgebracht materiaal is de kers op de taart."

Waarnemingen

Bij de start leek het even alsof Vinyl On Demand zich uitsluitend op de avant-gardisten van Die Tödliche Doris (onvindbare cassettes en live opnames) zou focussen, maar via de heruitgave van de junknoiseklassieker 'Changez Les Blockeurs' van The New Blockaders werd het spectrum verbreed. Intussen is het label productiever dan ooit. In de meest recente lichting vinden we uiteraard materiaal terug van D.T.D (de conceptuele modeshowmuziek 'Welten-Worlds-Ohontsa'Shon'A') maar de minimale elektronica komt steeds sterker opzetten. In die mate dat Maier overweegt om zijn lidmaatschap op te splitsen in 'industrial/noise' en 'minimal/wave'. Vooral de laatste groep komt in de jongste releasereeks aan bod met werk van cultgroepen als Kosmonautentraum ('Unerhörtes Ungehörtes') en P1/E ('Second Offender'), in gespecialiseerde kringen bekend van hits als respectievelijk 'Tanz Den Kosmonaut' en '49 Second Romance'. Denk: woeste (post)punkattitude met krassende gitaren en schreeuwerige vocalen op een bedje van analoge elektronica. Non Toxique Lost breekt eindelijk met de reputatie van 'groep die op elke industriële compilatiecassette staat', en bewijst met 'Ogre-Sse' ook een lp lang te kunnen boeien. TASS/I/II/III ('Unter Haltung') klinkt nog harder met heel wat noise, samples en ritmische elektronica die herinneringen oproept aan S.P.K.'s 'Auto-Da-Fé'. In de afdeling bodemstarende electrowave vinden we 'Don't Tell Me Stories' van Die Unbekannten. Soundtrackmaker Hermann Kopp kiest op zijn 'Mondo Carnale: Best Of' voor een humoristische aanpak met titels als 'Kannibalerkuss'. Het releaseschema voor vinyljaar 2005-2006 is goed gevuld met ronkende namen als DIN A Testbild, Esplendor Geométrico, Colin Potter, Ceramic Hello, The Naughtiest Girl Was A Monitor, No More, Karl Blake/Lemon Kittens, H.N.A.S. en meer livenoise van The New Blockaders. Er staat ook een ambitieuze multimedia-uitgave op stapel rond Die Geniale Dilletanten (vernietigers van de samenleving als Einstürzende Neubauten, Sentimentale Jugend en Sprung Aus Den Wolken) in de stijl van 'Berlin Super 80' (zie Gonzo 70, Maier stelde trouwens de Super80 cd compilatie samen), met een dvd, drie lp's, een cd en een boek. Tot slot biedt de driedubbele verzamel lp 'Wahrnehmungen 1980-81' een overzicht van het gelijknamige cassettelabel en de talrijke nevenprojecten van Ralf Wehowsky (Permutative Distorsion, P16.D4 enzovoort). Via sommige rauwe experimentele collages in deze box komen we op minder toegankelijk terrein, al maakt de samensteller ook hier de cirkel rond met enkele luchtigere repetitieve elektronische momenten.

ATMOSPHERA ABRUPTA http://www.atmosferabrupta.com/frank_interview.html

[mehr...]